معرفت نفس علمی است که با «نظر کردن» به معلومِ حضوری و وجودی، برای انسان حاصل می‌شود
و نه با «فکر کردن» در باره ی معلوم حصولی.
و فرق زیادی است بین «نگاه کردن» به حقیقتِ چیزی و بین «خبردار شدن» از آن حقیقت.
همچنان‌که فرق زیادی است بین دیدن کثرت‌ها در آیینة وحدت، و بین سرگردانی در مجموعة کثرت‌ها، بدون جمع دیدن آنها در یک وحدت حقیقی معنوی،
و در نتیجه دور ماندن از ارتباط با حقیقت این کثرات.
وقتی انسان از طریق معرفت نفس وارد علم حضوری شد و قلبش در صحنه معرفتش حاضر گشت، تازه با زبان آیات و روایات که ظهور حقایق قلب پیامبر خدا«صلواة‌الله‌علیه‌وآله» و ائمه معصومین«علیهم‌السلام» است احساس آشنایی می‌کند
و یک نحوه نزدیکی با کلمات این ذوات قدسی در خود احساس می‌نماید.
همچنان‌که حضرت علی«علیه‌السلام» در روایت فرمودند: « کَیْفَ یَعْرِفُ غَیْرَهُ مَنْ یَجْهَلُ نَفْسَه»؛
وقتی کسی خودش را نشناسد، چگونه چیز دیگری را خواهد شناخت.
در واقع نه قرآن را می‌تواند بشناسد و نه امامان معصوم«سلام‌الله‌علیهم» را و نه سخنان آنها را.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت :
شاید کمی واضح شد که چرا ما آنقدر با زبان آیات و روایات احساس بی‌گانگی می‌کنیم ....
شاید واضح شده که منظور از معرفت النفس این نیست که علم حصولی پیدا
کنیم .و تنها آن را بدانیم.
منظور یافتن خود است یافتن نفس است.
برای واضح تر شدن این مثال را دقت کنید؛
وقتی گرسنه هستید چگونه علم دارید به گرسنگی خود ؟ علم به گرسنگی خودتان را چگونه یافتید ؟
کیفیت علم شما به گرسنگیتان چگونه است ؟
معرفت النفس هم اینگونه
یافتن است.
اینگونه یافتن است که انسان با خود واقعیت در ارتباط است نه با مفهوم آن.
مثال ارتباط با مفهوم ارتباط با معلوم مرده :
وقتی سیر هستید، تصور گرسنگی قبل را در ذهن خود بیاورید.
این تصور چگونه است ؟
شما تنها یک مفهوم ذهنی از گرسنگی دارید، ولی در مثال و فضای قبل با خود گرسنگی ارتباط داشتید، بر خلاف این مثال که تنها با مفهوم و معنای گرسنگی ارتباط دارید.
این همان ارتباط با معلوم زنده است که ما می خواهیم در ارتباط زنده داشتن با نفس شیوه ارتباط زنده داشتن را یاد بگیریم
وقتی معرفت النفس خوانده می شود احساس می کند هیچ علمی به او اضافه نمی شود .
تذکر است ، اصل معرفت نفس همین گونه است ما غافل نسبت به علم حضوری هستیم .
پرده های غفلت باید کنار رود .
مقصود از شناخت نفس ناطقه که در این وبگاه دنبال می‌شود،
نفس‌شناسی به صورت مفهومی یا فلسفی و اخلاقی نیست؛
بلکه توجهی است حضوری و شهودی به خودِ پنهان
و به همین جهت رویکرد اصلی ما در این وب عبور از علم حصولی به نفس است و نظر به تجربه‌ی خویشتن خویش دارد آن هم به علم حضوری.
ــــــــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت:
پس تعجب نکیند اگر با دنبال کردن مطالب این وب چیزی را یافتید که تمام وجود شماست و همیشه دنبال آن بوده اید اما آنچه را یافته اید نمی تواید انتقال دهید و به دیگران هم یاد بدهید چون به علم حضوری است .
