علاوه بر مطلب مطرح شده در مبحث حقیقت انسان، ماوراء بدن؛ نکتهای که در مورد رؤیای صادقه برای ما روشن میشود این است که؛
نفس انسان بدون این «بدن»، در صحنههایی حاضر میشود که هنوز آن صحنهها را با چشمِ سرِ خود ندیده و زمانی که با آن صحنه روبهرو شد،
تازه یادش میآید که آن را در خواب دیدهاست.
یا در فکر فرو میرود که گویا این صحنه یا صحنهها را در جایی دیدهاست،
ولی مسئله را دنبال نمیکند تا متوجه شود در خواب با این صحنه روبهرو بودهاست.
یعنی نفس وقتی از بدن خارج شد دیگر محدودیتهای زمانی و مکانی را ندارد.