با توجه به پست قبل که متوجه شدیم منظور از قبر در روایات عالم برزخ است،
حال در نظر داشته باشید؛
فشار قبر مربوط به چه عالَمی است؟
در واقع نفس انسان است که در عالم قبر که همان عالم برزخ است، درفشار اعمال خود است.
در رابطه با این‌که فشار قبر همان فشاری است که به علت عقاید و اخلاق سوء بر بدن برزخی وارد می‌شود؛
می‌توان به جریان «سعدبن‌معاذ» توجه کرد که از یاران خوب پیامبر«صلواة‌الله‌علیه‌وآله» بود و وقتی از دنیا رفت، حضرت رسول«صلواة‌الله‌علیه‌وآله» با پای برهنه تابوت او را به دوش گرفتند و فرمودند:
صفوف ملائکه در تشییع جنازه حاضرند،
و خود حضرت با دست خود او را در قبر گذاردند.
در این حالت مادر سعد خطاب به او گفت:
ای سعد! خوشا به حالت، بهشت گوارایت باد.
حضرت فرمودند:
اینک سعد را به واسطه‌ی بدخلقی که با خانواده‌اش داشت فشار قبر فرا گرفت،(بحار/ج6/ ص217) .
پس اولاً: یکی از علت‌های فشار قبر، سوء اخلاق است.
ثانیاً: اگر این فشار از طریق قبر خاکی انجام می‌گرفت مسلماً همه حاضرین آن را می‌دیدند.
پس معلوم است منظور از فشار قبر، فشارِ قبرِ برزخی است و «مَنِ» سعد را تحت فشار قرار داد که چشم برزخی پیامبر«صلواة‌الله‌علیه‌وآله» دیدند و از آن خبر دادند.
