به وسیلهی نفس یا خیال، مقام عالی وجود و مقام
دانی وجود به یکدیگر میپیوندد و در مرتبهی نفس انسانی، نورانی و ظلمانی یکی میشوند.
پس به خودی خود نفس یا خیال انسان؛
نه عالی است و نه دانی؛
نه روح است و نه جسم،
ولی ممکن است در ظلمات دنیای مادی سقوط کند و به مقامی دون مقام انسانیت فروافتد.
چنانچه پیامبر خدا«صلواةاللهعلیهوآله» فرمود: « اَلنّاسُ نِیامٌ فَاِذا
ماتُوا انْتَبِهُوا»
یعنی مردم هم اکنون که در این دنیا هستند در خواباند و
چون مُردند، بیدار میشوند.
پس در حالت اولیه مردم در یک بِیْنابِیْنی بهسر میبرند،
مگر اینکه با نور روح، ظلمت خود را از بین ببرند.