به جهت اینکه حقیقت انسان همان نفس اوست،
وقتی عضوی از بدن او کم شد، احساس نمیکند «مَنِ» او کم شدهاست،
چرا که تن انسان در حقیقت او دخالت ندارد، و با کم و زیاد شدن تن انسان، حقیقت انسان تغییر نمیکند،
بلکه «تن» ابزار نفس است.
و اینکه گفته میشود همهی ادراکات، مخصوص نفس است؛
یعنی نفس انسان شنواست، منتها در عالم ماده به وسیله گوش میشنود
و نفس انسان بیناست، منتها در عالم ماده به وسیله چشم میبیند.